Geçenlerde şöyle bir yazıya denk geldim; “Yazmak yaradır, okumak da merhem.”
Çok doğru bir tanımlama, ben de yazmaya başladığımdan beri bunu tasdikleyebilirim.
Ben bir şeyler yazabilmek için, bazı şeylerin yaşanması gerektiğine inanıyorum..
Sancının alevleri yükselirken, kimse yanan canın farkına varmaz.
Alevlerin dansına yada ateşin çıtırtılarına hayranlıkla dalıp gider çoğu.
Kimse ateşin altında kaybolanın farkına bile varmaz.
Ta ki alevler bitip geriye küllenmeye yüz tutmuş korlar kalana kadar.
Yazmak bir sancıdır, yazılan her satırda çekilen sancının izleri vardır.
O sancılar değil midir sözcükleri bir kalemde kağıda döktüren.
İşte bu sebeptendir ki yazmak yanmış hatta küllenmiş acının dile gelme halidir.
Yazmak, her kelimeyle iyileşmeye atılan adımdır.
Okumak da o yaralara merhemdir…
İllaki kendinizin bir şeyler yaşaması gerekmiyor, bazen başkalarının hikayesini dinlemekte yetiyor yazmak için… Kalemi eline aldığın zaman belki kendi sancılarını dökersin kağıda… Bazen de bir dostunkini, belki de farkına bile varmadan tanımadığın bir yabancınınkini… Ancak, başkasının sancısını yazmak için onun acısını yüreğinizde hissedebilmeniz gerekir.
Bazende bazı hikayeleri anlatmaya ne gücün ne de dilin mecali kalmaz… Bazen de gözlerin dalıp gittiği yerden çıkaramaz dilini lal eden hikayesini.
Belki uzaklarda olan sevdasına sessiz kalır, özlemini içine gömer, dökemediği gözyaşlarını çukurlarında saklar…
Amma velakin, mesafelerin bile yok edemediği kalbindeki yeri hep vardır, orada kalır… Orası nasıl bir yerdir acaba?
O kalpteki yeri merak ederim hep.
Nasıl bir yer acaba?
Dumanı tüten, bağında güller açan sıcacık bir bilemedin iki gözden ibaret minik, mistik bir yuva mıdır?
Kokusu, renkleri nasıldır acaba?
Duvarları var mıdır?
Peki ya çatısı?
Renkleri sabit midir, değişken midir?
Resmi çizilebilseydi ortaya nasıl bir tablo çıkardı acaba?
Neyse, bunu başka bir yazıya saklayayım…
Yazmak, ruhumdaki sıkıntılardan kurtarıyor beni… Kalemimin ışığı ruhumun derinliklerini aydınlatırken köşe bucak her yer aydınlanıyor… Sanki kıyı köşe temizleniyor, içim ferahlıyor zihnim aydınlanıyor…
Tabii ki kalemin gücü sayesinde…
Kaleminiz güçlü, içiniz ferah olsun.
Yaranıza merheminiz hep olsun.
Bedeninizle ve ruhunuzla sağlıcakla kalın…
Gülseren Kaya
