Aslında karışmak istemiyorum şehre bugün. Kendimi salıvermemi engelleyen bir şey var. Yırtık bir perdeyle açıldı sabah, sanki Ophelia boğuldu, Yusuf kurtuldu, Sezar tam sırtından, aķşam da o perdeden sızacak gibi.
Karaya oturmuş bir kayıktayım sanki. Çocuk gibi dizlerimi göğsüme yaslamış denizi gözlüyorum. Yanımdan geçen adam bir türkü söylüyor, bülbül ötmez bu viran kimin yurdu?
Ölüm giymiş ölümsüz’lerin de yurdu mu mesela!
“Cennetin duvarları ne kadar yüksek tutulursa, cehennemin uçurumu da o kadar derinleşir…”diyor G.Agamben
Ölümsüzlük nedir ki ölümün soğuk yüzü insanlığı vurduktan sonra?
