Erdoğan-Bahçeli iktidarı CHP’ye saldırılarını sürdürüyor. Hem de 19 Mart halk hareketine rağmen. Kuşkusuz 19 Mart halk hareketi iktidarın saldırının sertliği, kapsamı, sonuç alma hızını frenledi ama tümüyle püskürtemedi.
Fakat değinilmesi gereken saldırıların başka bir yönü var: Saldırı ve saldırıya karşı yanıt burjuva fraksiyonlar arasındaki klasik iktidar dalaşından farklılıklar taşıyor.
Erdoğan-Bahçeli faşizmi, elbette iktidarda kalmak için saldırıyor. Ancak aynı zamanda iktidarda kalma saldırıları rejimi şekillendiren aşamalar rolünü oynuyor. Erdoğan’ın başkanlık rejimi kurucu terörüyle gerçekleşti. Kürt hareketine ve halkına vahşet ile Türkiye sosyalist ve demokratik güçlerine kitlesel katliamlar bu kurucu terörün karekteristik özellikleri oldu. Legal alanda ise seçimle kazanılanın gaspedilmesi, seçilen ve diğer yasal sosyalist ve demokratik güçlere zindan silahıyla saldırılması Erdoğan faşizminin kurucu terörünün diğer özelliği oldu ve süreklilik kazandı.
Kitle desteği gerileyen ve bu gerileyişi Suriye iç savaşında ve Kürt hareketine karşı işgalci savaşlarıyla, fetihçilikle, umduğu restorasyonu gerçekleştiremeyen Erdoğan-Bahçeli, İsrail siyonist makinasının zincirleme savaşının yaratabileceği muhtemel riskler karşısında Kürt Özgürlük Hareketi (KÖH) ile uzlaşma manevrasına giriştiği koşullarda bile bu kez de CHP’ye kapsamlı saldırıyı başlattı.
Seçimle iktidarı kaybetmemek için burjuva muhalefetin öncüsü CHP’ye kapsamlı saldırısını sürdürüyor. Bu yolla seçimle iktidarı kaybetme ihtimalini, burjuva fraksiyonlar arasında ortak sınıfsal çıkarın kuralını tasfiye ediyor. Dahası rejimin kalıcılaştırılmasının yeni bir aşamasını gerçekleştiriyor.
Erdoğan faşizmi kitle desteğini kalıcı genişletmeyi, bu anlamda sol hareketin faşizmin “toplumsallaştırılması” olarak adlandırdığı düzeyi gerçekleştiremedi. Faşizme karşı ağır bedellerle yürütülen direniş başta gelmek üzere ve halkın ekonomik yoksullaştırılması, faşizmin amacını engelledi ve koşullandırdı, faşizme desteği geriletti.
Kitle desteği zayıflayan Erdoğan faşizmi, şimdi çok kullandığı enstrüman olan seçimi de bir kenara itiyor. Seçim bazında muhalefeti de, zindan ve mevzi gaspı silahıyla, HDP-DEM’e karşı süreklileştirdiği bu saldırı yöntemini kullanarak yoketmek istiyor. Ya faşizme destek ya tasfiye ikilemini/çıkmazını dayatıyor. CHP seçim kitle desteği bakımından birinci konuma gelince Ö. Özel’in Erdoğan ve Saray’a saygıyla “normalleşme” uzlaşma teklifini, mafya metoduyla “korkaklık” görerek saldırısında pervasızlaşıyor. Faşizmi yeni bir düzeye, seçim enstrümanının sadece destekleyen partilerle sınırlandırılacağı bir faza geçiyor. Başaramasa bile kibirle başaracağı vehmine kapılıyor.
Saldırının amacı dikkate alınırsa, iktidar ve CHP arasındaki kavga klasik bir iktidar dalaşından daha çok, faşist saldırı ve şartların şekillendirdiği bir mücadeleye dönüşüyor.
CHP, gençliğin barikatları yıkarak açtığı kitle eylemi sürecini kontrolde tutmak için söylemini sertleştirmek ve eylemleri sürdürmek zorunda kaldı. CHP mitinglerine dönüştürerek siyasal bunalımın devrimci gelişme yönünde derinleşmememesini sağlamaya çalışıyor. Fakat faşizm kendisini süreklileştirmenin yeni düzeyini gerçekleştirmek için saldırıya devam ederek sürecin kitlesel eylemlilikle devamını zorladığı gibi, CHP de konumunu sürdürmek için eylemlerini sürdürmek zorunda kalıyor.
Antifaşist geniş kitleler, mitinglerle yumuşatılmasına hoşnutsuzluğuna rağmen şimdilik CHP’nin yeniden şekillendirdiği kulvarda tepkisini dile getiriyor.
Emekçi ve devrimci sosyalist hareket sorunun klasik iktidar dalaşı olmaktan çıkarak faşizmi “seçimsiz” bir düzeye çıkarma saldırısını görerek, saldırıyı püskürtmenin tavrını, politika ve mücadelesini geliştirmeli, saldırıyı püskürtmenin antifaşist kulvarını örmelidir.
Bunun gereklerinden biri, emekçi ve devrimci sosyalist güçlerin emekçi haklar ile demokratik özgürlüklerin, bunun bir bileşeni olarak ezilen ulus ve inançların haklarının, ifade edildiği mücadele programıyla birleşik bir cephe yaratmaktır.
Emek, özgürlük ve barış cephesi, faşizmin yeni düzeye çıkarılması saldırısına karşı da mücadele etmeli, Kürt sorununda barışçı demokratik çözümün halk içinde yükseltilmesi mücadelesini de yürütmeli, kitlelerin büyük-küçük eylemlerine müdahale etmeli, devrimci kitle hareketinin odağını inşa etmelidir.
