Hiç CHP’li olmadım ama belediye seçiminde İstanbul’da seçmen olsaydım CHP’ye oy verirdim çünkü başka seçenek yoktu. İmamoğlu’nda olmayan özellikler bulup göklere çıkarmayı da benimsemedim. Bizim insanlar böyledir, çok sayıda örneğini biliyorum. Kişiye olmadık özellikler yakıştırıp neredeyse yarı tanrı konumuna sokup, ardından da ilk hatasında silerler. Kişi yükseldiği hızla düşüverir.
Üzerinde durmak istediğim konu bu değildir.
İki nokta önemlidir.
Birincisi; İmamoğlu’nun bugüne kadar karşı cephenin militanı olmuş kişileri, diyelim Özkök ve Alçı’yı yanına çekmesi politik olarak yanlış değildir. Yanına çekebildiği söylenemez çünkü bu kişiler esen rüzgara göre kolayca yön değiştirirler. Yine de yanına çekemese bile karşı cepheden en azından uzaklaştırabildiği söylenebilir.
Kendi başına alındığında bunda politik olarak yanlış yan yoktur.
İkincisi; analizi burada bırakırsanız pratik politikadan pek anlamıyorsunuz demektir.
Politikada yeni birilerinin belirli bir safa gelmesi, genellikle başka birilerinin de o saftan gitmesi anlamına gelir. Sadece gelenlere bakıp gidenleri görmezseniz ya da önceden bunu dikkate alarak hesap yapmamış iseniz, politikada isterse yıllarınız geçmiş olsun daha öğrenmemişsiniz demektir.
Bunu sürekli merak konusu olan soldaki birliklerle açıklamaya çalışayım.
Diyelim ki üç örgüt birleşti. Normal olarak burada aritmetik değil geometrik toplamın gerçekleşmesi gerekir. Sadece sayı temelinde ele alıyor olsak bile, sonuçta ortaya çıkan yapıdaki sayı üç örgütün toplam taraftarlarının sayısından fazla olmalıdır. Bu da ancak başkalarının da birlik olmanın etkisinde kalarak katılmasıyla mümkündür.
Pratikte ise tersi görülür: sonuçta ortaya çıkan sayı, üç örgütün toplamından azdır ya da aritmetik toplam bile gerçekleşmemiştir.
Bunun muhtemel açıklaması şöyle olabilir: her örgütten değişik sayıda insanlar yeni gelen bazılarıyla birlikte bulunmayı istemeyip gitmiştir. Giden sayı gelenden fazla olunca da toplam sayı azalmıştır.
Birlik olmayı –sihirli bir sözdür- sadece gelecek olanları dikkate alarak ve gidecek olanları da düşünmeyerek hayata geçirirseniz, sonuçta beklenmedik sürprizle karşılaşırsınız.
Buna büyürken küçülmek de diyebilirsiniz.
İmamoğlu’nun son icraatının da böyle değerlendirilmesi gerekir.
Sadece gelenler yoktur, gidenler de vardır. Kazançlı mı çıkılmıştır?
Hesabını yapmak üstüme vazife değildir.
