“Seviyorum” dedim
“Vaay! Sen miydin o; bir insanı bu kadar çok seven…” derken
Krallıklar… Devletler… Faşizm… Fanatizm
Cümbür cemaat…
Darbeler… Polis… Bekçi… Jandarma…
Ortalıkta kim var kim yoksa artık
Orantısız bir güçle derdest edip
Ters kelepçe vuruyorlar yüreğime…
Sevdikçe sevdikçe sıkıyor
Sıktıkça sıktıkça acıtıyor
Kalbimin atışını kesiyor
Kelepçenin dişleri…
Sevdikçe sevdikçe kanıyor
Sevdikçe sevdikçe ölüyorum sana…
Sevdikçe sevdikçe daha bi güzel seviyor
Özlüyor… Düşlüyor
Sevdikçe sevdikçe daha bi güzel bakıyorum hayata ve sana
Görmüyorlar… Bilmiyorlar… Anlamıyorlar
Sevdikçe sevdikçe güzelleşiyor dünya
Görmüyorlar… Bilmiyorlar… Anlamıyorlar
Sevdikçe sevdikçe güneş ve ay ışığı dokunuyor kalbimin yarasına
Bakışın… Gülüşün
Güneşli bir bahar gibi dünyaya uyanışın
Yaz yağmurları… Islaklığın
Biraz rüzgâr… Biraz dağ… Birde dağlarda çiçek kokusu…
Aylardan Eylül
Merak etme… İyiyim ben…
12 Eylül 2022/ Savaş Karaduman
