Çok uzun yaşadım acılarımla ben
Mutluyken öldürüldüm hemen
Çok kısa yaşadım çocukken ben
Büyüdüm yaşlandım hemen
Çok çiçek olmak istedim
Sevilip koklanmak için ben
Dalımdan koparıldım hemen
Çok gülmek ve güldürmek istedim
Dünyanın bütün çocuklarını ben
Canımıza kasteden savaş
Amansız yokluk ve derin bir yoksulluk ortasında
Çocuklarla göz göze ağlamaya yenildim hemen
Yalnızlığı çok uzun
Kavuşmayı çok kısa yaşadım; sevdiğim biriyle ben
Bir ayrılık vakti
Sevdiğim yakarak ve yıkarak giderken benden
Sevdaya yenik düştüm hemen
Hüznü ve kederi çoook çok uzun
Gülmeyi çok kısa yaşadım anamdan doğdum doğalı ben
Yenildim… Yandım… Yıkıldım…
Ve kalktım
Sevinci bol bir güne dayayıp sırtımı
Gülmeye ve aşka kalkıştım hemen…
Mart 2001-Şubat 2024/ Savaş Karaduman
