Aktüel Yorum

EVDE YOKUM

“tak tak…” kapım çalındı

“Mutlulukmuş” -öyle mahcup mahcup… Öyle utangaç-

Yıllar sonra gelip de kapımı çalan

“Evde yokmuş” dedirttim kendimi

Duvar gibi suskunluğumla

 

“tak tak…” kapım çalındı

“Sevinçmiş “ -öyle utana utana… Öyle sıkıla-

Onca acının ardından gelip de kapımı çalan

Elinde plastik ölü çiçekler – renksiz, ruhsuz, kokusuz-

“Evde yokmuş” dedirttim kendimi

Ustura gibi kanatan kızgınlığımla

 

“tak tak…” kapım çalındı

“bundan sonra güzel günler göreceğiz” gelmiş -öyle pişkin pişkin

Utanmadan ömrümün son günlerinde

“Evde yokmuş” dedirttim kendimi

Buz gibi küskünlüğümle

 

“tak tak…” kapım çalındı

“aşkmış- gülmekmiş” meğer

Yüreğimde yaprak gibi kuruyan aşklardan

Ve gözyaşlarından sonra-öyle pişman pişman… Öyle üzgün-

Özür dilercesine kapımı çalıp da duran

“Evde yokmuş” dedirttim kendimi

Yer yarıldı da yerin dibine giren gülüşüm

Ve deprem gibi başıma yıkılan yalnızlığımla…

 

Geç kaldınız… Defolun gidin

Şu mübarek ağzımı açtırmadan benim

Sakın haa! Bozmaya da kalkışmayın

O kahreden… O yalnız… O korkunç… O mutsuz…

O aşksız… Ve o gülmeksiz kalan kurulu düzenimi…

 

Ele avuca sığmayan çocuk gibi

Yürek kapımı çalıp çalıp da kaçan sendin demek

Seni gidi güzel günler göreceğiz seni…

Seni gidi aşk…/ seni gidi sevinç…/ seni gidi mutluluk seni

 

1 Ocak 2021/ Savaş Karaduman

 

Yazarın bir önceki yazısı
Kapalı
Başa dön tuşu

Reklam Engelleyici Algılandı

Reklamı engelleyerek iyi yapmışın, yazıya odaklanmakta fayda var.