BİR NEFESLİK ŞİİRLER -18
Sevdiğimizi ve sevmeyi bildiğimizi sandığımız ve fakat ilişkilerimizde bir insanı sevmeye ne kadar uzak ve ne kadar yabancı olduğumuz meselesi üzerine;
“Büyüyerek daha çok çocuklaşsak diyorum… Bütün çocuk saflığımız ve sıcaklığımızla daha çok sevsek, sevebilsek birbirimizi… Birbirimizle barışabilsek… Dünyamıza, kendimize ve herkese derin, mutlu ve sevinçli bir nefes aldırabilsek keşke…” Şiir ve umutla kalın…
Sevmeyi
Daha çocukken
-devlet okullarıyla tanışmadan- çok önce öğreneceksin
Okuma yazma öğrenmemişken
Sokaklarda toz toprak koşarken… Evcilik oynarken
Bir küfrü ağzına almamışken
Kirlenmemişken daha
Bir insanı düşmanın bellememiş… Bir kuşun kanadını kırmamışken
Birine bir tokat… Birine bir yumruk atmayı öğrenmemişken
Sevgilisine kurşun sıkan bir adam olmamışken
Birinin kalbini kırmamış… Birinin canını acıtmamışken henüz
Ki yüreğindeki her atış
Dilindeki her söz aşka meyilli olsun…
Büyüyünce
Devlet zoruyla ezber edilen aşkları yaşamakta zorlanıyor
Yasaklanıp… Yabancılaşıyor
Her aşkı yanlış ve yalnız yaşıyor insan…
12 Ocak 2023/ Savaş Karaduman